Amanar "Magia bojowa"
SPIS TREŚCI (TABLE OF CONTENTS)
Rozdział 1. Wprowadzenie do Magii Bojowej
1.1. Pochodzenie i ewolucja tradycji magicznych
1.2. Pojęcie „magii bojowej” w kontekście nauk okultystycznych
1.3. Różnica między praktykami bojowymi a pokojowymi: przegląd historyczny i kulturowy
1.3.1. Starożytne kulty i kasty kapłańskie
1.3.2. Wpływ średniowiecza na kształtowanie się magii bojowej
1.4. Aspekty etyczne stosowania magii bojowej
1.4.1. Odpowiedzialność maga wobec społeczności
1.4.2. Zakazane praktyki i ich konsekwencje
Rozdział 2. Przestrzeń magiczna i narzędzia czarodzieja
2.1. Tworzenie i poświęcenie świętego kręgu
2.1.1. Mitologiczne korzenie kręgu w różnych tradycjach
2.1.2. Materiały i metody kreślenia kręgu rytualnego
2.2. Miecz, różdżka, kielich, pentakl i inne atrybuty
2.2.1. Szczegóły konstrukcyjne i metody wytwarzania
2.2.2. Mistyczne znaczenie każdego z tych przedmiotów
2.3. Szaty rytualne i ich wpływ na siłę zaklęć
2.3.1. Symbolika kolorów i znaczenie barw
2.3.2. Rytualne błogosławieństwo odzieży i broni
Rozdział 3. Podstawy europejskiego czarostwa w jego bojowym aspekcie
3.1. Zapożyczenia czarownicze i praktyki tradycyjne
3.1.1. Od „ziołolecznictwa” do tworzenia bojowych mikstur
3.1.2. Tańce rytualne i ich energetyczne znaczenie
3.2. Demonologia europejska i przywoływanie istot dla ochrony
3.2.1. Klasyfikacja demonów i duchów ochronnych
3.2.2. Formuły kontraktów i warunki zawierania paktów magicznych
3.3. Budowanie sojuszy egregorycznych
3.3.1. Różnice między duchami osobistymi a egregorami
3.3.2. Współpraca z energią zbiorową w obronie i ataku
Rozdział 4. Kabała: praktyczne podejście do magii bojowej
4.1. Drzewo Sefir (Sefirot) i jego zastosowanie w operacjach bojowych
4.1.1. Sefiry Gewura (Geburah) i Tiferet (Tiphereth): właściwości i wpływ na konflikty
4.1.2. Praktyka „łączenia się” z wyższymi aspektami w celu zwiększenia siły uderzenia
4.2. Połączenia Imion Boskich w rzucaniu zaklęć
4.2.1. Metody tworzenia „sigili” z liter świętych
4.2.2. Użycie Tetragrammatonu w rytuałach ochronnych
4.3. Astrologiczne odpowiedniki w kabalistycznej magii bojowej
4.3.1. Godziny planetarne i dni tygodnia do wzmacniania zaklęć
4.3.2. Stosowanie talizmanów poprzez wzory kabalistyczne
Rozdział 5. Skandynawska magia bojowa: runy i galdrastafir
5.1. Ogólny przegląd run starszego futharku
5.1.1. Klasyfikacja run według ætts
5.1.2. Podstawowe zasady pisania i wymowy run
5.2. Magia runiczna dla obrony i ataku
5.2.1. Połączenia run do pieczęci obronnych
5.2.2. Formuły runiczne do neutralizacji wroga
5.3. Galdrastafir i ich zastosowanie w walce
5.3.1. Tworzenie indywidualnych „różdżek” (staves) do konkretnych celów
5.3.2. Aktywacja rytualna i zasady przechowywania
Rozdział 6. Voodoo i jego rytuały mocy
6.1. Pojęcia ogólne o Loa i ich sferach wpływu
6.1.1. Klasy Loa: Rada, Petro, Ghede i inne
6.1.2. Specyfika komunikacji ze duchami i składania im ofiar
6.2. Lalki voodoo i manipulacja energią
6.2.1. Tworzenie lalki z naturalnych materiałów
6.2.2. Najsilniejsze inkantacje i dołączanie do pola energetycznego celu
6.3. Wojenne aspekty voodoo
6.3.1. Tańce rytualne na potrzeby walki
6.3.2. Praktyka „zombifikacji” i jej realne ograniczenia
Rozdział 7. Teoria i praktyka łacińskich inkantacji
7.1. Pochodzenie formuł łacińskich w magii europejskiej
7.1.1. Łacina jako „język Kościoła” i „język sekretnej wiedzy”
7.1.2. Fuzja tradycji kościelnych i okultystycznych
7.2. Podstawowe konstrukcje łacińskich zaklęć
7.2.1. Charakterystyka gramatyczna: tryb rozkazujący
7.2.2. Symbolika w użyciu archaicznych terminów łacińskich
7.3. Przykładowe wzory zaklęć bojowych po łacinie
7.3.1. Obronne: „Praesidium maximum” i jego wariacje
7.3.2. Ofensywne: „Ignis maledictus” i kluczowe elementy konstrukcyjne
Rozdział 8. Magia ceremonialna: struktura i przygotowanie rytuału
8.1. Tradycje Zakonu Złotego Brzasku (Golden Dawn), Thelemy i innych szkół
8.1.1. Wspólne zasady projektowania ceremonii
8.1.2. Rozmieszczenie narzędzi magicznych i ołtarza
8.2. Etapy przeprowadzania rytuału
8.2.1. Oczyszczenie przestrzeni (banishing) i przywołanie (invocation)
8.2.2. Przywoływanie archetypów i żywiołów
8.3. Zamknięcie kręgu i „zapieczętowanie” wyniku
8.3.1. Formuły sigili i użycie symboli
8.3.2. Podziękowanie siłom i zdjęcie ochron
Rozdział 9. Praca z żywiołami w magii bojowej
9.1. Siły elementarne: Ogień, Woda, Powietrze, Ziemia
9.1.1. Metody określania dominującego żywiołu u maga
9.1.2. Równowaga żywiołów a sukces w walce
9.2. Zaklęcia bojowe oparte na żywiołach
9.2.1. Płomienne strumienie i wiry powietrzne
9.2.2. Wodne fale duszące i „trzęsawiska” ziemi
9.3. Istoty żywiołowe jako sojusznicy
9.3.1. Salamandry, ondyny, sylfy i gnomy
9.3.2. Zawieranie umów astralnych z siłami żywiołów
Rozdział 10. Alchemiczne aspekty magii bojowej
10.1. Fuzja alchemii i mistycyzmu w czasie wojny
10.1.1. Znaczenie „Wielkiego Dzieła” w wykuwaniu broni
10.1.2. Procesy alchemiczne: kalcynacja, koagulacja, rozpuszczenie
10.2. Mikstury bojowe i trucizny
10.2.1. Zastosowanie filozoficznej siarki i rtęci
10.2.2. Metody sprawdzania bezpieczeństwa dla samego maga
10.3. Pieczęcie i metale alchemiczne
10.3.1. Święte metale i ich planetarne odpowiedniki
10.3.2. Tworzenie amuletów dla ochrony i ataku
Rozdział 11. Obrona psychiczna i wpływanie na umysł wroga
11.1. Mentalne tarcze i ich wzmacnianie
11.1.1. Wykorzystanie wizualizacji i technik oddechowych
11.1.2. Integracja figur geometrycznych w planie astralnym
11.2. Techniki zaszczepiania strachu i wątpliwości
11.2.1. Kotwiczenie słów i gestów w podświadomości
11.2.2. Tworzenie „punktów bólu” i słabych miejsc u wroga
11.3. Przeciwdziałanie wrogim sugestiom
11.3.1. Kotwice pewności siebie i ochrony
11.3.2. Metody „oczyszczania” umysłu i serca
Rozdział 12. Astralna walka bojowa
12.1. Plan astralny i jego poziomy
12.1.1. „Niższy” i „Wyższy” astral: różnice i zagrożenia
12.1.2. Przejście między sferami i punkty oparcia
12.2. Walki astralne i obrona
12.2.1. Kształtowanie „wojowniczego” ciała astralnego
12.2.2. System sigili i pieczęci przeciw wrogim istotom
12.3. Powrót z astralu i zachowanie energii
12.3.1. Technika „retrakcji”
12.3.2. Uziemienie i reintegracja
Rozdział 13. Arkana Tarota i ich rola w rytuałach bojowych
13.1. System Wielkich Arkanów i obrazy archetypowe
13.1.1. 22 kluczowe siły i ich interpretacja w walce
13.1.2. Łączenie Wielkich Arkanów w rytuałach ochronnych
13.2. Rozkłady służące przewidywaniu wyniku walki
13.2.1. Prosty rozkład na trzy karty
13.2.2. Krzyż Celtycki dla konfliktów na dużą skalę
13.3. Ładowanie kart do celów bojowych
13.3.1. Dopasowanie energii do konkretnego zaklęcia
13.3.2. Tworzenie talii „osłonowych” i „uderzeniowych”
Rozdział 14. Grupowe techniki rytualne i budowanie egregora bojowego
14.1. Siła jedności: magiczna synergia w konflikcie
14.1.1. Role uczestników: kapłan, strażnik kręgu, mag atakujący
14.1.2. Podział zadań i koordynacja w kręgu
14.2. Tworzenie zbiorowego „egregora bojowego”
14.2.1. Kształtowanie wspólnej intencji
14.2.2. Utrzymanie poziomu energii wśród uczestników
14.3. Metody utrzymywania połączenia na odległość
14.3.1. Użycie węzłów astralnych i „magicznych latarni”
14.3.2. Wspólne zamknięcie rytuału i harmonizacja grupy
Rozdział 15. Sigile bojowe i pieczęcie ochronne
15.1. Zasady graficznego kodowania intencji
15.1.1. Łączenie symboli geometrycznych i literowych
15.1.2. Wzmacnianie sigili przez rytuały z ogniem i krwią
15.2. Złożone sigile: struktury wielowarstwowe
15.2.1. Integracja imion duchów i kanałów astralnych
15.2.2. Praca z kolorem i materiałem pieczęci
15.3. Kręgi i pieczęcie ochronne: różnice i zastosowanie
15.3.1. Pieczęcie dla miejsc mocy: dom, wieża, twierdza
15.3.2. Pieczęcie osobiste do noszenia na ciele
Rozdział 16. Nekromancja i panowanie nad zmarłymi w celach bojowych
16.1. Mity i rzeczywistość praktyki nekromanckiej
16.1.1. Zakazane i tabuizowane aspekty nekromancji
16.1.2. Różnica między animizmem a klasyczną nekromancją
16.2. Przywoływanie ducha wojownika lub przodka
16.2.1. Przygotowania: przedmioty symboliczne i ofiary
16.2.2. Formuły inkantacji do kontaktu z zaświatami
16.3. Tworzenie i kontrola istot cienia
16.3.1. Środki ostrożności przy pracy z innymi wymiarami
16.3.2. Uwolnienie lub „związanie” ducha z magiem
Rozdział 17. Walka rytualna i pojedynek magiczny
17.1. Kodeks honorowy magów w konfrontacjach
17.1.1. Tradycje wyzwania i przyjęcia pojedynku
17.1.2. Rola świadków i „arbitrów” w rytuałach bojowych
17.2. Struktura magicznego pojedynku
17.2.1. Przygotowanie kręgu i rozdzielenie sił
17.2.2. Przejście do „ataku magicznego” i obrona
17.3. Zakończenie pojedynku i jego następstwa
17.3.1. Oczyszczenie astralnych ran
17.3.2. Przywrócenie równowagi i podsumowanie
Rozdział 18. Samodoskonalenie i trening fizyczny dla maga
18.1. Znaczenie sprawności fizycznej w magii bojowej
18.1.1. Wzmacnianie ciała, by wytrzymać przeciążenia energetyczne
18.1.2. Rola ćwiczeń oddechowych i sztuk walki (tai chi, capoeira itp.)
18.2. Trening psychologiczny i pokonywanie strachu
18.2.1. Systemy autogeniczne i medytacja
18.2.2. Budowanie „świadomości bojowej” i czujności
18.3. Równowaga „duch–ciało–umysł”
18.3.1. Praktyki „ukorzeniania” (grounding)
18.3.2. Zdrowy tryb życia jako część dyscypliny magicznej
Rozdział 19. Amulety i talizmany bojowe
19.1. Amulety z kamieni naturalnych
19.1.1. Wybór kamienia odpowiedniego do zadania: hematyt, obsydian, tygrysie oko
19.1.2. Ładowanie i „budzenie” kamienia w celach bojowych
19.2. Talizmany z metalu i drewna
19.2.1. Powiązania metali z planetami i bogami wojny
19.2.2. Wykonanie, konsekracja i sposoby noszenia
19.3. Stworzenie osobistego „talizmanu-latarnika” bojowego
19.3.1. Integracja symboli runicznych, łacińskich i kabalistycznych
19.3.2. Okresowe „doładowywanie” i wzmacnianie
Rozdział 20. Wpływ planet i gwiazd na wynik konfliktu magicznego
20.1. Astrologiczne aspekty walki
20.1.1. Tranzyty planetarne i ich wpływ na zdolności magiczne
20.1.2. Aspekty „marsowe” i „jowiszowe” w magii bojowej
20.2. Fazy księżyca i ich korelacja z rytuałami
20.2.1. Rytuały pełni księżyca dla maksymalnej mocy
20.2.2. Księżyc malejący i jego wykorzystanie do osłabiania wroga
20.3. Magia gwiezdna i gwiazdy stałe
20.3.1. Tworzenie „gwiezdnych portali” w rytuałach
20.3.2. Wykorzystanie energii konstelacji i ich mitycznych patronów
Rozdział 21. Praktyki oczyszczające po walce
21.1. Energetyczna rehabilitacja maga
21.1.1. Usuwanie negatywnych wpływów i „trwałych blizn”
21.1.2. Kąpiele rytualne z użyciem ziół i minerałów
21.2. Praca z emocjami i przeprogramowanie pola mentalnego
21.2.1. Metody uwalniania poczucia winy i goryczy
21.2.2. Przywracanie harmonii poprzez medytacje z żywiołem eteru
21.3. Odnowienie kontaktu z Wyższymi Siłami
21.3.1. Rytuały dziękczynne i wzmacnianie własnych „korzeni”
21.3.2. Integracja doświadczenia rytuałów bojowych w praktyce magicznej
Rozdział 22. Myśli końcowe i ścieżka maga
22.1. Punkt wyjścia na nowy poziom świadomości
22.1.1. Synteza tradycji i dotychczasowego doświadczenia
22.1.2. Ścieżki dalszego rozwoju w magii bojowej
22.2. Kodeks honorowy maga bojowego: zasady i ideały
22.2.1. Odpowiedzialność za konsekwencje własnych czynów
22.2.2. Odwaga, mądrość i współczucie jako najwyższe wartości
22.3. Ostatnie upomnienie
22.3.1. Obrzęd „zamknięcia księgi” i błogosławieństwo przyszłych przedsięwzięć
22.3.2. Oby droga była świetlista: magiczne życzenia dla czytelnika
PRZEDMOWA (PREFACE)
Każda epoka odcisnęła swoje piętno na historii sztuk magicznych, a nie zawsze było to piętno usłane płatkami pokojowych odkryć i życzliwych uzdrowień. Magia jest zjawiskiem wielowymiarowym, a jej energia może służyć zarówno pokojowi, jak i wojnie. Od najdawniejszych czasów szamani, kapłani, czarownicy i magowie poszukiwali sposobów wpływania na wynik bitew: to, co nazywamy „magią bojową”, przenika wszystkie kontynenty i kultury. A jednak prawdziwa istota tej potężnej siły wciąż pozostaje nieznana większości nawet współcześnie.
W tej książce, zatytułowanej Magia Bojowa, ja, Amanar, postarałem się zebrać ocalałe fragmenty wiedzy, rozproszone w starych woluminach i przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie w różnych tradycjach. Wiele z nich zaginęło i zostało zakopane w piaskach czasu, zniszczone przez ogień inkwizycji i polityczne intrygi, rozproszone w mgłach zabobonów i lęku. Mimo to żywy korzeń praktyk bojowych – w istocie nieugięty – odradza się raz po raz, przedzierając się przez tajne stowarzyszenia, zakony i rody rodzinne. Powraca, by przypomnieć nam o odpowiedzialności, jaka ciąży na tych, którzy potrafią władać taką mocą.
Zaklęcia, rytuały i praktyki bojowe tworzą podwójną helisę: z jednej strony zawierają w sobie siłę wielkiego tworzenia, z drugiej mogą obrócić w popiół nie tylko wroga, lecz także samego maga, jeśli ten zapuści się w mroczniejsze obszary bez należytego zrozumienia. W tym miejscu przywołać można powiedzenie: „Każda moc bez mądrości prowadzi do chaosu.” Dlatego tak ważne jest, by zaznaczyć, że studiowanie magii bojowej nie służy pragnieniu podporządkowania sobie innych, lecz jest drogą do głębokiego zrozumienia siebie i praw rządzących wszechświatem. Tylko świadomy mag, znający granice własnej duszy, może unieść tę wiedzę, nie obracając jej w niszczycielską burzę.
W niniejszej pracy próbuję zjednoczyć praktyki wywodzące się z europejskiego czarostwa i magii ceremonialnej z rytuałami pochodzącymi z kabały, voodoo i skandynawskich tradycji runicznych. Każda z tych ścieżek posiada własną historię, własny kontekst duchowy i kulturowy, własnych bohaterów oraz czarne charaktery. Lecz niezależnie od różnorodnych korzeni, u podstaw każdego systemu praktyk bojowych leży nienaruszalna zasada: moc zawsze pociąga za sobą odpowiedzialność i wzrasta tylko wtedy, gdy dusza maga osiąga dojrzałość.
Ogromne dziedzictwo ezoteryczne Europy. Być może niektórzy sądzą, że magia bojowa najbardziej rozwinęła się w naukach Wschodu, bo liczne legendy mówią o japońskich czy tybetańskich technikach walki. Jednak nie można zapominać o potężnym europejskim zasobie wiedzy. Średniowiecze ze swoimi laboratoriami alchemicznymi, tajnymi konwentami różokrzyżowców i zagadkowymi zgromadzeniami uczonych mnichów było nie tylko epoką polowań na czarownice, lecz także rozkwitem szkół mistycznych. W cenie była wtedy wiedza, która potrafiła bronić zamków, królestw i miast. W tym kontekście rodziły się zarówno wyrafinowane metody rzucania klątw, jak i potężne ceremonie ochronne. Niektórzy uważają, że niektóre spośród tych praktyk przekazywano tylko w bezpośredniej linii mistrz–uczeń, przy ścisłych ślubach milczenia i surowym przestrzeganiu pewnych zasad filozoficznych. Zgłębianie głębi tych rytuałów nie jest proste; my jedynie muskamy powierzchnię, licząc, że dotrzemy do ich prawdziwego sedna.
Kabała i jej budząca respekt strona. Gdy mowa o kabale, wiele osób wyobraża sobie subtelne praktyki duchowe powiązane z Imionami Boskimi, Drzewem Sefir oraz kontemplacją ścieżek między poziomami bytu. Jednak w cieniu tego wzniosłego systemu kryje się też wymiar bojowy: wiedza o sile słowa, tworzenie „grzmiących” formuł ochronnych i korzystanie z potężnych wibracji świętych liter. Byłoby błędem sądzić, że kabała to jedynie transcendentalny pęd ku czystej Boskości; posiada ona również niezwykle potężny arsenał, zdolny w określonych warunkach ochronić maga, a nawet zadać miażdżący cios temu, kto przeciw niemu występuje.
Skandynawskie runy są znakomitym przykładem tego, jak system pisma może stać się źródłem mocy. Każda runa w futharku niesie ze sobą całe uniwersum archetypów, zdolnych przywołać siły natury i przekształcić je w tarczę lub włócznię, działającą na planie astralnym, a nieraz i na fizycznym. Poprzez łączenie run z galdrastafir dawni wojownicy zabiegali o przychylność bogów i wzywali zwycięstwo i ochronę w bezlitosnych starciach. Wśród symboli tych można znaleźć runy agresywne, pełne ognia, ale także takie, które dają spokój i odporność niczym lodowy pancerz. Kto zgłębi choćby podstawy magii runicznej, dzierży klucz do nieugiętych sił północy.
Voodoo skrywa się za zasłoną tajemnic i lęku. Dla większości przybiera postać mrocznych lalek czy wizerunków zombie. Jednak voodoo to złożony, wieloaspektowy system komunikacji z Loa — duchami, które mogą ofiarować zarówno łaskę i opiekę, jak i surową karę. W rękach doświadczonego maga rytuały voodoo stają się migotliwym płomieniem, którego iskry tańczą na granicy między dobrem a złem. Aspekt bojowy voodoo niekoniecznie polega na bezmyślnym niszczeniu; często obejmuje rozbudowane ceremonie „sprawiedliwej odpłaty” czy obrony rodziny i ziemi przed agresją.
Warto wspomnieć też o łacińskich zaklęciach, które przez tysiąclecia zachowały swój tajemniczy urok. Od wieków łacina była uznawana za język autorytetu — używany przez władców, prawych i heretyków, przez Kościół i tajne bractwa. Wprowadzanie fraz łacińskich do rytuałów nadaje im szczególnej podniosłości i siły. Wiele starożytnych formuł, skompilowanych już w średniowieczu, nadal budzi respekt wśród tych, którzy ośmielają się je wypowiedzieć. W niektórych przypadkach inkantacje łacińskie pełnią rolę „uniwersalnego klucza” do przywoływania lub odpędzania istot, stając się istotnym elementem zachodniej tradycji magii bojowej.
Jednak magia nie istnieje w próżni — jest przedłużeniem maga, narzędziem jego woli i zwierciadłem duszy. Dlatego w ostatnich rozdziałach książki skupiam się nie tylko na poszczególnych rytuałach i systemach, lecz również na kwestiach etycznych, psychologicznych i duchowych. Walka nie zaczyna się wyłącznie w świecie zewnętrznym, ale przede wszystkim we wnętrzu maga. Pozbycie się strachu czy wątpliwości, ochrona przed złym okiem czy pokonanie własnych słabości może być tak samo istotne, jak znajomość właściwych słów i gestów. Dawni mistrzowie wiedzieli, że o zwycięstwie często decyduje nie tyle siła ramienia, ile niezłomność ducha i czystość intencji.
Magia Bojowa zaprasza czytelnika do spojrzenia na sztukę magicznego konfliktu jako spójną praktykę. Od tworzenia kręgu ochronnego po organizowanie astralnej walki, od zabezpieczania własnej energii po pojedynki, w których honor i przestrzeganie rytualnych reguł liczą się równie mocno co zaklęcia — każdy krok na tej ścieżce wymaga głębokiej refleksji i gotowości do wewnętrznego rozwoju. Ten, kto decyduje się na drogę maga bojowego, zobowiązuje się do ustawicznej transformacji: udoskonalając siebie, rozpoznaje i przekształca energię przenikającą Wszechświat.
Trzeba jednak pamiętać, że magia to nie zabawa. Choć bywa kusząca, rytuały konfliktu i ataku są oparte na głębokich powiązaniach, wykraczających daleko poza konwencjonalne pojęcia przyczyny i skutku. Wypowiedziane zaklęcie może powrócić jak energetyczny bumerang, jeśli w chwili inkantacji myśli i emocje maga nie są zgodne z prawami kosmicznymi. Każdy rytuał jest dialogiem z niewidzialnym światem. Nawet wyzwania bojowe w obronie przed agresją zawsze stanowią interakcję z siłami domagającymi się szacunku, ostrożności oraz zrozumienia wewnętrznej prawdy.
Zanim zagłębicie się w poszczególne rozdziały tej książki, chciałbym raz jeszcze podkreślić wagę praktyki świadomej. Nie ma tu miejsca na bezrefleksyjne podążanie za przepisami czy schematami. Rytuały to zaledwie wzorce; prawdziwy wzorzec jest za każdym razem tkany na nowo, dostosowany do energii konkretnego maga, jego ścieżki życiowej i specyfiki duszy oraz ciała. Traktujcie Magię Bojową jak kompas, a nie dogmat. W jego świetle to Wy wyznaczycie własne gwiazdy na firmamencie i wybierzecie wiatry, które Wam towarzyszą w zbliżaniu się do tajemnicy Waszej mocy.
Mam nadzieję, że książka ta pomoże Wam zachować wewnętrzne światło, nawet gdy dotykacie mroczniejszych aspektów magicznej wojny. Oby każdy akapit rozpalał mały płomień na drodze zrozumienia, iż magia bojowa to nie tylko ognista kula w dłoni maga czy sztylet pokryty runami. Jest również wielką odpowiedzialnością, niewzruszonym fundamentem moralnym i decyzją na przyszłość, a nie na rzecz pustych popisów własnej wyższości.
Tych, którzy odważą się wkroczyć w świat magii bojowej, czeka trudna, lecz fascynująca przygoda. Oby rozświetlały ją iskry mądrości i oby Wasz duch zaznał równowagi. Niech strony tej książki otworzą drzwi do zagadkowego labiryntu prawdziwej wojennej maestrii maga, w którym kluczem do zwycięstwa są nie tylko zaklęcia, ale przede wszystkim głos serca.
Amanar
